Etsi ea quidem, quae adhuc dixisti, quamvis ad aetatem recte isto modo dicerentur.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Intellegi quidem, ut propter aliam quampiam rem, verbi gratia propter voluptatem, nos amemus; Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur. Duo Reges: constructio interrete. Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae;

Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur. Audeo dicere, inquit. Faceres tu quidem, Torquate, haec omnia; His singulis copiose responderi solet, sed quae perspicua sunt longa esse non debent. Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio? Etsi ea quidem, quae adhuc dixisti, quamvis ad aetatem recte isto modo dicerentur. Item de contrariis, a quibus ad genera formasque generum venerunt.

Sed haec nihil sane ad rem; Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae. Satisne ergo pudori consulat, si quis sine teste libidini pareat? Quae sequuntur igitur? Quo studio Aristophanem putamus aetatem in litteris duxisse? Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Bestiarum vero nullum iudicium puto. Est autem etiam actio quaedam corporis, quae motus et status naturae congruentis tenet; Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto.

Nunc agendum est subtilius.

Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Bonum incolumis acies: misera caecitas. Restatis igitur vos; Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Et non ex maxima parte de tota iudicabis? Inquit, an parum disserui non verbis Stoicos a Peripateticis, sed universa re et tota sententia dissidere? Et ego: Piso, inquam, si est quisquam, qui acute in causis videre soleat quae res agatur. Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat.

Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere.

Si enim ad populum me vocas, eum. At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit; Quae sunt igitur communia vobis cum antiquis, iis sic utamur quasi concessis; Prioris generis est docilitas, memoria; Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Tu quidem reddes; Iam enim adesse poterit.