Ille enim occurrentia nescio quae comminiscebatur;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quare hoc videndum est, possitne nobis hoc ratio philosophorum dare. Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum? Duo Reges: constructio interrete. Itaque vides, quo modo loquantur, nova verba fingunt, deserunt usitata.

Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest.

Idemne potest esse dies saepius, qui semel fuit? Et non ex maxima parte de tota iudicabis? Inde igitur, inquit, ordiendum est. Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta. Animi enim quoque dolores percipiet omnibus partibus maiores quam corporis. Quod quidem nobis non saepe contingit. Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant.

Graecis hoc modicum est: Leonidas, Epaminondas, tres aliqui aut quattuor; Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur. Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt. Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus. Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Illa tamen simplicia, vestra versuta.

Res enim se praeclare habebat, et quidem in utraque parte.

Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri. Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest. Ratio quidem vestra sic cogit. Nihil enim hoc differt. Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc? Faceres tu quidem, Torquate, haec omnia;

An eiusdem modi? Quid est enim aliud esse versutum? Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. Vide, quaeso, rectumne sit. Homines optimi non intellegunt totam rationem everti, si ita res se habeat.